Με το Πρόγραμμα «Μέντορες για την Κοινωνική Οικονομία» 3 – 5 Μαρτίου 2017, Φαρές Δήμου Ερυμάνθου Αχαΐας

ΗΜΕΡΙΔΑ & 3ΗΜΕΡΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Με το Πρόγραμμα «Μέντορες για την Κοινωνική Οικονομία»

3 – 5 Μαρτίου 2017, Φαρές Δήμου Ερυμάνθου Αχαΐας

Παρουσίαση Βασίλης Τακτικός

Το επιμορφωτικό γεγονός συνδιοργανώνουν σήμερα, Ο Δήμος Ερυμάνθου Αχαΐας με τη ΠΕΣΚΟ «Πανελλήνια Ένωση Συμπράξεων Κοινωνικής Οικονομίας», με την υποστήριξη του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και υπό την αιγίδα του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης . Είναι πολύ σημαντικό ότι στην ημερίδα θα είναι παρών και θα μιλήσει ο Αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Γιάννης Τσιρώνης και Αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας Γρηγόρης Αλεξόπουλος συνδυάζοντας έτσι την πρωτοβουλία από τα κάτω για την κοινωνική οικονομία με τη στήριξη της Αυτοδιοίκησης και της πολιτείας .

Αγαπητοί προσκεκλημένοι

Το σημερινό γεγονός της ημερίδας μαζί με το τριήμερο σεμινάριο στο Δήμο Ερυμάνθου

πρόκειται για ένα πρόγραμμα ειδικά διαμορφωμένο για την επιμόρφωση στελεχών, στους  θεσμούς και εφαρμογές της Κοινωνικής Οικονομίας, σε συνεργασία τόσο με την Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο και με συνέργειες μεταξύ των κοινωνικών επιχειρήσεων  για την δημιουργία ευνοϊκού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο διευκολύνεται η ανάπτυξης τους. Στη παρούσα φάση και σύμφωνα με το νέο θεσμικό – νομικό πλαίσιο το πρόγραμμα συμβάλει στη διαβούλευση και δικτύωση για την δημιουργία «τοπικών Ενώσεων Φορέων Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας» και στη μεταφορά οργανωτικής τεχνογνωσίας για τις κοινωνικές επιχειρήσεις. Είναι κατά βάση ένα εθελοντικό πρόγραμμα με επίλεκτους Μέντορες εκπαιδευτές από όλη την Ελλάδα.

Στο Δήμο Ερυμάνθου το τριήμερο θα συναντηθούν και θα λάβουν μέρος 45 κοινωνικές επιχειρήσεις  και στελέχη Τ.Α. από όλη την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας πέραν

του Δήμου που φιλοξενεί τους συμμετέχοντες και νομίζουμε ότι θα καταλήξουμε σε ένα σημαντικό αποτέλεσμα μεταφοράς ενημέρωσης και οργανωτικής τεχνογνωσίας.

Βασικός στόχος είναι, η  συγκρότηση του κοινωνικού κεφαλαίου και η ανάδυση ικανών στελεχών στο πεδίο μέσα από μια διαδικασία διαρκούς δια βίου μάθησης και αλληλέγγυας κοινωνικοποίησης της γνώσης. Δεν πρόκειται για επαγγελματική κατάρτιση και εξειδίκευση με τη στενή έννοια του όρου δεδομένου ότι το έλλειμμα της εκπαίδευσης και κατάρτισης στο χώρο, δεν εντοπίζεται στην επαγγελματική εξειδίκευση αλλά κυρίως στις οργανωτικές και καθοδηγητικές ικανότητες και στην ανάγκη   μετασχηματισμού των ομάδων και πρωτοβουλιών που υπάρχουν διάσπαρτες στην Περιφέρεια σε ένα ενιαίο κοινωνικό υποκείμενο ανπτυξιακών πρωτοβουλιών ώστε, να αξιοποιηθούν ανενεργοί υλικοί και ανθρώπινοι πόροι στην Τοπική Κοινωνία.

Το «Μέντορες» ως επιμορφωτικό μοντέλο και μαθησιακή διαδικασία επιλέχθηκε για την ουσιαστική μεταβίβαση γνώσης και τεχνογνωσίας, καθώς  και για την αποτελεσματική καθοδήγηση στελεχών του πεδίου ώστε, να ενισχύσουν τις ικανότητες τους στην οργάνωση και την ηγεσία εγχειρημάτων. Τα πλεονεκτήματα του mentoring είναι ένας προσωποκεντρικός μαθησιακός διάλογος, που στοχεύει περισσότερο στην ανάπτυξη οργανωτικής κουλτούρας και σοφίας, μέσω αναστοχαστικής πρακτικής, κυρίως ως βιωματική μεταβίβαση γνώσης.

Έτσι το mentoring ως επιμορφωτικό μοντέλο άτυπης μάθησης στοχεύει στην επιμόρφωση κυρίως επί του υποκειμένου της επιχειρηματικότητας, καθώς η εκπαίδευση σχετικά με το αντικείμενο της επαγγελματικής κατάρτισης δεν είναι το πρόβλημα της απασχόλησης αλλά το έλλειμμα σχετικής οργανωτικής κουλτούρας και τεχνογνωσίας. Ένα παράδειγμα για να γίνει κατανοητό αυτή η διαφοροποίηση είναι: Ο τρόπος ηγεσίας και συγκέντρωσης κεφαλαίου στην ίδρυση και λειτουργία ενός σουπερ μάρκετ είναι εντελώς διαφορετικός στην  οργάνωση ενός καταναλωτικού συνεταιρισμού όπως και η οργάνωση δικτύων χωρίς μεσάζοντες. Στη πρώτη περίπτωση η συγκέντρωση κεφαλαίου γίνεται από τις τράπεζες και την αγορά και στην δεύτερη πρέπει να πειστούν και να συμμετέχουν ως εταίροι και να συμβάλουν ως μέτοχοι εκατοντάδες η και  χιλιάδες καταναλωτές. Το ίδιο συμβαίνει με όλες τις μορφές κοινωνικών επιχειρήσεων. Αυτό  διαφοροποιεί την οργανωτική τεχνογνωσία που είναι απαραίτητη το Management και  marketing των κοινωνικών επιχειρήσεων.

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ

• «Τοπική Αυτοδιοίκηση και Θεσμοί κοινωνικής οικονομίας»  
• «Ανάπτυξη της απασχόλησης μέσω τοπικών εταιρικών συμπράξεων για την ανόρθωση του αγροτικού χώρου. Ευρωπαϊκές πρακτικές και ελληνικές προοπτικές.
• Αγροδιατροφή και κοινωνικά υποστηριζόμενη γεωργία»

·         «Κοινωνική Οικονομία και Ανακύκλωση»

·         «Το νέο εργασιακό περιβάλλον πέραν της μισθωτής εργασίας»

·         «Τοπικές ενώσεις και κοινωνικό κεφάλαιο» «Κοινωνικές επιχειρήσεις στον χώρο της υγείας» «Στήριξη πρωτογενούς παραγωγής – ανάπτυξη υπαίθρου – βοήθεια στο σπίτι. Μια πρόταση»

·         «Η κοινωνική επιχειρηματικότητα στην διαχείριση αποβλήτων»

·         «Το καταναλωτικό κίνημα και η κοινωνική οικονομία»

·         «Η Κοινωνική επιχειρηματικότητα ως θεσμικό πλαίσιο εργασιακής ένταξης στην Ευρώπη και στην Ελλάδα» «ΚΟΙΝΣΕΠ και  Ομάδες Παραγωγών: Κοινωνική επιχειρηματικότητα στην Αγροτική οικονομία» Συζήτηση

·          «Προτάσεις Δράσεων για την Ανάπτυξη της Κοινωνικής Οικονομίας και της Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας»

·         «Οι πολιτιστικές διαδρομές ως εργαλεία ανάπτυξης του γαστρονομικού τουρισμού και οι κοινωνικές επιχειρήσεις» «Ο ρόλος των ομοσπονδιών και των δικτύων στην δημιουργία κοινωνικού κεφαλαίου»

·         «Επικοινωνία και επιμόρφωση συνεργατικών σχημάτων» «Κίνηση Πρόταση για έναν άλλο τρόπο ζωής»

·         «ΚΟΙΝΣΕΠ Ανακυκλώνω στην πηγή.

Η μαθησιακή καινοτομία  και οι γέφυρες συνεργασίας  που εξασφαλίζει, με τον χώρο των κοινωνικών επιχειρήσεων και της τοπικής Αυτοδιοίκησης έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον για την εφαρμογή του σε μια σειρά από  φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης.  Η ιδέα και μοντέλο προέκυψε από το  πρώτο Ανοικτό Συνέδριο Κοινωνίας Πολιτών για την Κοινωνική Οικονομία που πραγματοποιήθηκε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο 10-12 Ιουνίου 2016, έθεσε τις βάσεις για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της κοινωνικής οικονομίας, με στόχο την κάλυψη του θεσμικού ελλείμματος στην χώρα μας. Επόμενοι σταθμοί στο Πρόγραμμα είναι ο Δήμος Λάρισας,  στην Τρίπολη και τα Ιωάννινα.

Στο πλαίσιο του Συνεδρίου:

ü  Υπογράφηκε το Σύμφωνο Συνεργασίας ομοσπονδιών οργανώσεων κοινωνίας πολιτών και φορέων κοινωνικής οικονομίας για την δημιουργία Συνομοσπονδίας στο χώρο με σκοπό να αποτελέσει και τον αντίστοιχο κοινωνικό εταίρο στη χώρα μας όπως συμβαίνει σε κάθε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα.

ü  Τέθηκε ως βασική προτεραιότητα των συνεργαζόμενων φορέων ο θεσμός των τοπικών κοινωνικών συμπράξεων με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

ü  Τέθηκαν οι βάσεις για να δημιουργηθεί μια «δεξαμενή σκέψης» από όλους τους συνεργαζόμενους φορείς για την κοινωνική οικονομία.

ü  Συγκροτήθηκε το πρόγραμμα αλληλέγγυας Συμβουλευτικής «Μέντορες για την κοινωνική οικονομία» που ξεκίνησε άμεσα με στόχο να διεξάγεται σε 15-20 Δήμους και περιφερειακές ενότητες το χρόνο σε συνδυασμό με το ετήσιο Συνέδριο Κοινωνικής Οικονομίας.

MENTORING: ΩΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗΣ

ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Η  καινοτομία του βασίζεται  στο ίδιο το περιεχόμενο και εκπαιδευτικό υλικό αλλά και στην οριζόντια μαθησιακή διαδικασία. Το περιεχόμενο μπορούμε να το διαχωρίσουμε σε δυο βασικές κατηγορίες. Η μία έχει να κάνει με το οργανωσιακό  θεσμικό περιβάλλον και τη διοίκηση( υποκείμενο της επιχειρηματικότητας) και η άλλη κατηγορία με το αντικείμενο και τους τομείς που μπορεί να αναπτυχθεί η κοινωνική επιχειρηματικότητα.(αντικείμενο επιχειρηματικότητας)

Το πρόγραμμα στοχεύει να προωθήσει επιμορφωτικές δράσεις διαλόγου δημιουργικής αλληλεπίδρασης του κοινωνικού κεφαλαίου της συμμετοχικής διαδικασίας και κοινωνικής οικονομίας σε τοπικό επίπεδο. Δράσεις διαλόγου και επιμορφωτικών σεμιναρίων με δομημένο περιεχόμενο για την συμμετοχή των συμπλεκόμενων στις κοινωνικές επιχειρήσεις αλλά και στην συγκρότηση κοινωνικού κεφαλαίου για την αποτελεσματική αξιοποίηση των κοινών πόρων στις περιοχές παρεμβάσεις στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Το πρόγραμμα λαμβάνει υπόψη τη διεθνή εμπειρία και την αποτελεσματικότητα αυτής της σχέσης μεταξύ συμμετοχικής δημοκρατίας  και κοινωνικής οικονομίας και ειδικότερα την εμπειρία από το διεθνές παρατηρητήριο για την συμμετοχική δημοκρατία. Σκοπός του επιμορφωτικού έργου είναι η μεταφορά καινοτόμου γνώσης στη Τοπική Αυτοδιοίκηση και την τοπική κοινωνία και αντιμετώπιση του θεσμικού ελλείμματος συμμετοχής για την κοινωνική οικονομία στην περιοχή.

Το πρόγραμμα θα συμμετάσχουν στελέχη των κοινωνικών επιχειρήσεων και παράγοντες Τοπικής Αυτοδιοίκησης που ενδιαφέρονται να αξιοποιήσουν κοινούς πόρους της τοπικής αυτοδιοίκησης και του δημοσίου, κοινοτικά αγροκτήματα, κτίρια, παραλίες, δάση και άλλες ανενεργές υποδομές για την ανάπτυξη κοινωνικών επιχειρήσεων, την ανάπτυξη της συμμετοχικής οικονομίας και της συμμετοχικής δημοκρατίας σε τοπικό επίπεδο. Το περιεχόμενο αναφέρεται στους θεσμούς και τις εφαρμογές της κοινωνικής οικονομίας με βάση την συλλογή δομημένων ερωτημάτων που έχουν καταγραφεί στο πεδίο αλλά και διαδραστικών ερωτημάτων στα εργαστήρια του σεμιναρίου.

Η μεθοδολογία της επιμόρφωσης θα εξελιχθεί σε τρία επίπεδα: α) Άσκηση στο δημόσιο διάλογο μετά την παρουσίαση των εισηγητών, β)εργαστήρι διαλόγου και επιμόρφωσης με τους επιμορφωτές, γ) λειτουργία wiki στο διαδίκτυο για άμεση εξοικείωση με όλες τις έννοιες των θεματικών ενοτήτων του προγράμματος (είναι έτοιμο) διαθέσιμο.

Οι δυνατότητες της ομάδας είναι η διεξαγωγή 15-20 κύκλοι σεμιναρίων τον χρόνο. Τοπικοί διοργανωτές του προγράμματος είναι Δήμοι ή τοπικοί φορείς κοινωνικής οικονομίας, με την ευθύνη της ‘ΠΕΣΚΟ’ Πανελλήνιας Ένωσης Συμπράξεων Κοινωνικής Οικονομίας.Στις σημερινές συνθήκες έχει ιδιαίτερη σημασία η εφαρμογή των θεσμών της κοινωνικής οικονομίας  ,με βάση τους διαθέσιμους υλικούς και ανθρώπινους πόρους που υπάρχουν  στα κοινά και στις κοινότητες. διαθέσιμα που δεν μπορούν ν’ αξιοποιηθούν από τις δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις λόγω υψηλού κόστους διαχείρισης και λειτουργίας.

Αντίθετα οι  κοινωνικές επιχειρήσεις ακριβώς επειδή είναι σε θέση συνενώνουν ανθρώπινους πόρους και ενσωματώνουν εθελοντισμό στη λειτουργία, τους μπορούν να αξιοποιήσουν αυτούς τους ανενεργούς πόρους.

Αυτή είναι και η μεγάλη πρόκληση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση που απαιτεί ιδιαίτερη πολιτική και οργανωτική τεχνογνωσία για να περάσει από μια ελπιδοφόρα  θεωρητική προσέγγιση στην πράξη.

Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΜΕΝΤΟΡΕΣ

Το «Μέντορες» για την κοινωνική οικονομία» ως επιμορφωτικό μοντέλο και μαθησιακή διαδικασία επιλέχθηκε για την ουσιαστική μεταβίβαση γνώσης και τεχνογνωσίας, καθώς  και για την αποτελεσματική καθοδήγηση στελεχών του πεδίου ώστε, να ενισχύσουν τις ικανότητες τους στην οργάνωση και την ηγεσία εγχειρημάτων, ειδικότερα στη συγκέντρωση και οργάνωση υλικών και ανθρώπινων πόρων και στην αναγκαία δικτύωση.

Ο Μέντορας είναι δίπλα στον κοινωνικό επιχειρηματία/φορέα για να μοιραστεί τη «σοφία» του, τα λάθη του ενδεχομένως αλλά και τις επιτυχίες του. Επίσης ανεξάρτητα από την εμπειρία και τη γνώση του Μέντορα στα επιχειρηματικά ζητήματα, μπορεί να διευκολύνει τη δικτύωση. Για έναν επιχειρηματία ο μέντορας είναι κάποιος που έχει επιχειρηματική εμπειρία και που μπορεί να χρησιμεύσει ως ένας έμπιστος και εχέμυθος συνομιλητής για μια αρκετά σημαντική χρονική περίοδο. Ο μέντορας αλληλεπιδρά με κάθε άτομο ή ομάδα εφαρμόζοντας κατάλληλες μεθόδους, βασιζόμενος σε όραμα κοινωνικής προσφοράς και οι μέθοδοί του αυτές μπορούν να περιλαμβάνουν την εισαγωγή υποδείγματος, τη διευκόλυνση ανταλλαγής συστάσεων, την υποστήριξη ανάπτυξης δικτύων και την ερμηνεία πολιτικών ενός οργανισμού ή ενός επαγγέλματος. 

Σημαίνει  γενικά τον σύμβουλο και φίλο που δρα ως πνευματικός οδηγός και καθοδηγητής. Στην αγγλική γλώσσα υπάρχουν και τα παράγωγα mentoring, mentorship, mentoree.

Τα πλεονεκτήματα του mentoring είναι ένας προσωποκεντρικός μαθησιακός διάλογος, που στοχεύει περισσότερο στην ανάπτυξη οργανωτικής κουλτούρας και σοφίας, μέσω αναστοχαστικής πρακτικής, παρά στην απλή μεταβίβαση γνώσης. Το mentoring τείνει να είναι μια μεσο-μακροπρόθεσμη σχέση που εστιάζει στη συνοχή και τη διαρκή στήριξη της ομάδας.

Το Mentoring υπήρχε ως τρόπος μεταφοράς γνώσης και σοφίας από τους εμπειρογνώμονες προς τους νέους στην αρχαία Ελλάδα. Από το 1970 έχει εξαπλωθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και τη Δύση, κυρίως σε πλαίσια κατάρτισης και έχει περιγραφεί ως «μια από τις καινοτομίες».

Η σημασία της μαθησιακής διαδικασίας του mentoring έχει αναγνωριστεί από την ακαδημαϊκή κοινότητα σε διάφορα επίπεδα ώστε, διάφορες πρωτοβουλίες οργανωτικής πολιτικής έχουν οικοδομηθεί, περιλαμβανομένων των "Συμμαχιών Γνώσης" (Knowledge Alliances), που αποτελούν στρατηγικές συνεργασίες μεταξύ Πανεπιστημίων και επιχειρήσεων, με έμφαση στην καινοτομία και την ανταλλαγή τεχνογνωσίας. Σήμερα, η πρωτοβουλία αυτή είναι μέρος του προγράμματος ERASMUS+.

Έτσι στο πλαίσιο αυτό οι κοινωνικές επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο πρόγραμμα μπορούν να ωφεληθούν πολλαπλά από την εφαρμογή των προγραμμάτων mentoring εξασφαλίζοντας, την διασύνδεση με καθοδητές που γνωρίζουν εκ των έσω τον ειδικό χώρο της κοινωνικής οικονομίας. Μερικά από αυτά τα οφέλη είναι η ανάπτυξη επιτυχημένων διοικητικών στελεχών, η αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων και η ανάπτυξη κουλτούρας μάθησης στο εσωτερικό της επιχείρησης.

 Η πραγματική καθοδήγηση είναι κάτι περισσότερο από απλές απαντήσεις σε ερωτήσεις, ή περιστασιακή παροχή βοήθειας. Πρόκειται για μια συνεχή σχέση διαλόγου και μάθησης μέσω των τοπικών κοινωνικών συμπράξεων για την κοινωνική οικονομία.

Σε σχέση με τη διεθνή εμπειρία το mentoring έχει αναδειχθεί σε βασικό εργαλείο ανάπτυξης και εξέλιξης των στελεχών, ενώ η μετρήσιμη αξιολόγηση των αποτελεσμάτων τους, τα κατατάσσουν πλέον στις υψηλότερες θέσεις των απαραίτητων επιχειρηματικών πρακτικών

Το mentoring από την άλλη πλευρά ορίζεται από αρκετούς ως «μεταβίβαση της σοφίας» καθώς ο μέντορας είναι αυτός που μετατρέπει το στέλεχος σε κοινωνό της γνώσης του, της εμπειρίας του και του τρόπου χειρισμού - επίλυσης των τυχών προβλημάτων που πιθανώς συχνά να προκύπτουν. Η συνεργατική σχέση μεταξύ Πανεπιστημίων Δήμων και κοινωνικών  και Επιχειρήσεων,αποδίδει σημαντικούς καρπούς.

Η περίπτωση της Μεγάλης Βρετανίας είναι από τα παραδείγματα αυτού του είδους που η συνεργατική σχέση μεταξύ Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και Επιχειρήσεων, είναι αυτό που κυριολεκτικά «σώζει» τους νέους από τη μάστιγα της ανεργίας και αποτελεί μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας.

Η βασική θεματολογία που αναπτύσσεται στα σεμινάρια και workshops και ανταποκρίνεται στις εν λόγω ανάγκες έχει σε γενικές γραμμές ως ακολούθως:

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΩΣ ΘΕΣΜΟΣ ΚΑΙ «ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ»,

Πρόκειται για μια ολιστική προσέγγιση. Κοινωνική οικονομία δεν απλά μια κοινωνική επιχείρηση ή ένας συνεταιρισμός αλλά ένα ξεχωριστό μοντέλο οικονομίας που χρειάζεται αντίστοιχο θεσμικό περιβάλλον, δηλαδή ένα συμβολικό «οικοσύστημα», για να ευδοκιμήσει. Η συγκρότηση του κοινωνικού κεφαλαίου, οι ανταλλαγές χωρίς μεσάζοντες, η αυτοοργάνωση  και συμμετοχική δημοκρατία των παραγωγών και των καταναλωτών. Κι αυτό απαιτεί μια νέα συνεργατική κοινωνική και επιχειρηματική κουλτούρα στην οποία στοχεύει κατά κύριο λόγο το επιμορφωτικό πρόγραμμα.

«ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ»,

Η παρουσίαση των πρόσφατων εμπειρικών δεδομένων για την απασχόληση στην κοινωνική οικονομία (Κ.Ο.), μέσα στο περιβάλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δίνει την ευκαιρία για τη σταχυολόγηση των σημαντικότερων φαινόμενων και τη διατύπωση προτάσεων για διεξοδικές επιλογές. Η ανάλυση, μετά τη συστηματική έκθεση των συγκριτικών στοιχείων για τα καθεστώτα απασχόλησης και τον εθελοντισμό, εξετάζει εναλλακτικές επιλογές για τις νέες μορφές εργασίας στην κοινωνική οικονομία. Η διαπραγμάτευση διερευνά τα νέα υποδείγματα των καθεστώτων της απασχόλησης με σκοπό, αυτά να συμβιβάζονται με τις ιδιότητες της Κ.Ο., να μην αντιφάσκουν με τον εθελοντισμό και να μπορούν να ανταποκρίνονται στις παρούσες συναλλακτικές σχέσεις.  

«ΑΔΗΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ», 

Οι θεσμοί της κοινωνικής οικονομίας στην Ελλάδα φέρουν μια ουσιαστικά φιλανθρωπική καταστατική δέσμευση για παροχή αγαθών και υπηρεσιών προς τα μέλη τους και την κοινότητα, είναι ανεξάρτητοι, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε λήψη απόφασης αναφορικά με την λειτουργία τους καθορίζεται από τα διοικητικά του συμβούλια χωρίς εξωτερική ανάμειξη από κυβερνητικές και διοικητικές υπηρεσίες ή άτομα ή παντός τύπου αντιπροσώπου αυτών.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ  για την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ»,  

 Στην Ευρώπη της μεγαλύτερης κρίσης που διήλθε ποτέ,  η κοινωνική οικονομία και η κοινωνική επιχειρηματικότητα αντιπροσωπεύουν μια τεράστια πηγή έμπνευσης και δυναμισμού για την επίτευξη μιας ολοκληρωμένης και βιώσιμης ανάκαμψης.

«ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ  ΣΥΜΠΡΑΞΕΙΣ,  ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ ΜΕ Τ.Α.» 

Πρόκειται για θεσμικό εργαλείο συγκέντρωσης και διαχείρισης κοινωνικού κεφαλαίου και ένα μοντέλο για την συγκρότηση ομάδων τοπικής δράσης σύμφωνα με την πολιτική συνοχής της Ε.Ε. 2014-20 βάσει της οποίας η κοινωνία πολιτών και οι εταίροι του ιδιωτικού τομέα πρέπει να κατέχουν τουλάχιστον το 50% της εταιρικής σχέσης, ο τρίτος εταίρος είναι τα ΝΠΔΔ, ενώ καμιά ομάδα δεν πρέπει να έχει άνω του 49%. Σκοπός της τοπικής κοινωνικής σύμπραξης είναι η ανασύνθεση ανθρώπινων και υλικών πόρων για την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας, την ενδυνάμωση συμπληρωματικών κοινωνικών υπηρεσιών ειδικώς προς τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και η δημιουργία συμπληρωματικού εισοδήματος για την τοπική κοινωνία.

«ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ, ΧΩΡΙΣ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ»,

Μια από τις πρωταρχικές μορφές της κοινωνικής οικονομίας είναι η παραγωκατανάλωση η οποία μπορεί να αναπτυχθεί μέσα από την κοινωνικά υποστηριζόμενη γεωργία, από καταναλωτικές ενώσεις και συνεταιρισμούς. Η παραγωκατανάλωση ως μορφή έρχεται από πολύ παλιά την οικιακή οικονομία και την τοπική αυτάρκεια. Ο παραγωγός είναι ταυτοχρόνως και καταναλωτής χωρίς την μεσολάβηση του εμπόρου και του κράτους. Σήμερα αυτή η σχέση έρχεται σε εξελιγμένη μορφή μέσω των κοινωνικών δικτύων που συγκροτούν κοινωνικό κεφάλαιο και κοινωνικές επιχειρήσεις. ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ» 

Τι είναι  και πως μπορεί να εφαρμοστεί στην Ελλάδα;
Είναι δικτύωση τοπικών αγροκτημάτων  και καταναλωτών από τα  αστικά κέντρα που  έχουν υιοθετήσει τις οικολογικές αξίες στη διατροφή

Τι μορφές μπορεί να έχει; Οι καταναλωτές (π.χ. σε  μία Πολυκατοικία ή σε ένα  Δήμο ) αποφασίζουν να μισθώσουν ένα αγρόκτημα  ή μέσα από  μια αμοιβαία  συμβολαιακή σχέση    -με τοπικό  αγρόκτημα,  συναποφασίζουν  να προμηθεύονται  σε τακτική βάση  τα παραγόμενα κηπευτικά  και οικοτεχνικά προϊόντα δομώντας σχέσεις εμπιστοσύνης και αμοιβαίου οφέλους.

Μπορούν να  υλοποιούν ξεναγήσεις στο αγρόκτημα ή στην οικοτεχνία, εκπαιδευτικά σεμινάρια, γευσιγνωσίες ή και να υιοθετούν ένα κελάρι ή μια κάβα οίνων και αποσταγμάτων ή ένα παραγωγικό ζώο και  να επιβλέπουν τις ορθές συνθήκες εκτροφής του. 

 «ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ»,  Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης ενότητας παρουσιάζονται, αναλύονται και συζητούνται θέματα όπως:

·         Ο σχεδιασμός ολοκληρωμένων προγραμμάτων για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας σε τοπικό επίπεδο

·         Η κοινωνική επιχειρηματικότητα ως εργαλείο ανάπτυξης

·         Τα χρηματοδοτικά εργαλεία και ο τρόπος προσέγγισης τους

·         Η σημασία της κεφαλαιοποίησης της αποκτηθείσας γνώσης και εμπειρίας από την υλοποίηση έργων

·         Η αξία της Δικτύωσης

·         Ο ρόλος του Συμβούλου  

 «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ για την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Πως μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα στρατηγικό σχέδιο για  να εδραιώσουν οι φορείς (κάθε είδους) μεταξύ τους συνεργατικές σχέσεις και να τις βελτιώσουν.  

Οι συνεργατικές σχέσεις μπορεί να είναι πολυδιάστατες, μπορούν να είναι ατομικές σχέσεις, ένας προς έναν, αλλά το πλέον σύνηθες είναι να αφορούν σχέσεις δικτύωσης στις οποίες ενδέχεται να εμπλέκονται πολλά  μέρη (πρόσωπα, επιχειρήσεις , φορείς κλπ..

«ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΩΣΕΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ  ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ»  

Οι περιφερειακές Ομοσπονδίες συλλόγων είναι οι πιο αντιπροσωπευτικοί θεσμοί της κοινωνίας των πολιτών στην χώρα, με δεκάδες χιλιάδες μέλη σε τοπικό επίπεδο, με εθελοντική παρουσία και προσφορά.  Είναι  επίσης θεσμοί σημαντικοί για τις τοπικές κοινωνίες γιατί συγκροτούν τμήμα του λεγόμενου «κοινωνικού κεφαλαίου συμβάλλοντας στην κοινωνική οικονομία.  Οι συλλογικότητες αυτές αποτελούν, παράλληλα τη βάση για την  συγκρότηση των τοπικών κοινωνικών συμπράξεων.

 «ΚΟΙΝΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ», 

Τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύς λόγος στη δημόσια συζήτηση για τα «κοινά». Τι είναι όμως αυτά τα περιβόητα «κοινά»; Πρόκειται για αυτό που συνηθίζουμε να ονομάζουμε «κοινά αγαθά»; Πρόκειται για τους «κοινούς πόρους»; Τα κοινά είναι μόνο τα δάση, οι παραλίες, ο αέρας και το νερό, τα οποία είναι γνωστά ως «κοινά τοις πάσι» από την εποχή του αρχαίου ρωμαϊκού δικαίου; Ή πρόκειται και για κάτι πιο σύνθετο, που έχει άμεση σχέση με την αυτοοργάνωση της κοινωνίας, τις δομές αλληλέγγυας και συνεργατικής οικονομίας, τους εργατικούς αγώνες, τα κινήματα πολιτών που μετατρέπουν την κρατική ιδιοκτησία σε δημόσια, σε κοινή κτήση;

Η ΟΜΑΔΑ «Μέντορες» για την κοινωνική οικονομία

§  Ανδρέας Λύτρας, καθηγητής κοινωνιολογία της Εργασίας

§  Γιώργος Τσομπάνογλου, καθηγητής κοινωνιολογίας

§  Νίκος Γιαννής, Δρ. Ευρωπαϊκοί Θεσμοί

§  Δημήτρης Μιχαηλίδης, δημοσιογράφος ΑΓΡΟΝΕΑ

§  Βασίλης Τακτικός, συγγραφέας – δημοσιογράφος

§  Ευάγγελος Σπινθάκης, πολιτικός επιστήμων, συντονιστής ΠΕΣΚΟ

§  Γιώργος Λιερός, συγγραφέας

§  Δώρα Ντούλια, συγγραφέας

§  Νίκος Δημητριάδης, πληροφορικός, σύμβουλος περιφερειακής ανάπτυξης

§  Έλλη Βαγγέλη, οικονομολόγος

§  Κατερίνα Γιαννακοπούλου, πρόεδρος Ομοσπονδίας Εθελοντικών  Οργανώσεων

§  Στέλιος Κατωμέρης, πρόεδρος ΠΕΜΗ ΚΟΙΝΣΕΠ

§  Άρης Στρατάκος, γεωπόνος ΠΕΜΗ ΚΟΙΝΣΕΠ

§  Σύρος Κοσκοβόλης, δ/ντής ΕΕΑ

§  Βέρα Τίκα Πολιτικός επιστήμω

§  Ανδρέας Θεοδωρακόπουλος Επικονωνιολόγος

§  Σάκης Τζάκρης, οικονομολόγος

§  Αλέξανδρος Οικονόμου, manager συνεταιριστικού οργανισμού

§  Γιώργος Καραμπάτος, εκτελ. δ/ντής Πολιτιστικού Οργανισμού «Δρόμοι της Ελιάς»

§  Νίκος Ντάσιος, Μηχανικός Περιβαλλοντολόγος

§  Κώστας Διάκος, Νομικός

§  Παπακωνσταντίνου Δημήτρης, Γεωπόνος

Για την Πανελλήνια Ένωση Συμπράξεων Κοινωνικής Οικονομίας

Τηλ. Επικοινωνίας 210 8813761,  email: peskonet@gmail.com